Gelme çocuk!
Benim denizimde yüzemezsin sen, kolların kısa kalır dalgalarıma...
Ölürsün çocuk bulaşma yalnızlığıma.
Karanlığıma yaklaşma çocuk, içine alır ıssız sokaklarım ellerini.
Gözlerini kaybedersin kuytu gecelerimde.
Viran şehirlerime ayak basma çocuk, yıkılırsın.
Divaneliğim korkutur seni, umutlarını yıldırımlar kaçırır.
Uçurum kaçkınıdır ruhum, ruhumla yorulursun yaklaşma çocuk.
Ellerim ateştir, dokundukça kavrulursun..
Sevme çocuk!
Sevilecek yürek mi benimki?
Çoktan unuttum renkleri, çoktan tükettim sevgileri.
Sakın sakın sevdirme kendini.
Söyleme çocuk!
Konuşma sakın anlatma kendini, şarkılar söyleme senin ikliminden.
Her şarkı yarım bende.
Yarımlaşma ellerimde seni bulamam, sus çocuk sus!
Alıştırma kendini bana, ben olursun çocuk...
Ben sen olamam uğraşma,
Ağlama çocuk ben kıyamam ağlayana.
Gözlerine ulaşamam.
Bir gün gelir gidersin çocuk, içimdeki şarkı biter yaşayamam.
Yaşayamam...
K.Tazeoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder